Regionalny Piątek w SP 2

Kochani kolejna odsłona wiadomości z cyklu "Regionalny Piątek w SP 2" przygotowanego przez panią Katarzynę Budek.



Warmiński śpiew i taniec ludowy

Spośród tańców z figurami jako tańce typowo warmińskie najbardziej znane to szot i pofajdok ("nicpoń, gałgan"). Charakterystycznymi elementami folkloru warmińskiego są tzw. warmińskie trompania, czyli dwukrotne tupnięcie obcasem i całą stopą, które jest wykonywane ze skocznym podrygiwaniem i miękkim zgięciem kolan. Tańcem typowym dla Warmii był także kosejder, w którym w pierwszej części wykorzystywano przeskoki z unoszeniem nad podłogę wolnej nogi, czego nie spotyka się w innych tańcach tego regionu. W drugiej części tańczono polkę – drobnego. Wymienione tańce występowały w różnych odmianach i niekiedy różnił się także tekst piosenki. Pofajdoka tańczono zazwyczaj do piosenki:



Miała baba pofajdoka, roz, dwa, trzy.
Wsaziuła do na cieloka, roz, dwa, trzy.
Cielok ryczy, ogón zador,
Matka wrzeszczy, wróć sie nazod, roz, dwa, trzy

Bardzo lubianym tańcem, czasem kilkakrotnie wykonywanym na weselach był szot, określany jako równy i piękny. W Butrynach wykonywano go do piosenki:

Zagrajtaż mi szota, szota,
Co otrząsne noge z błota.
By sie panny nie brzydziły,
Ze mną w koło zatańczyły.
Raz w lewo, raz w prawo,
Potem pokręć się żwawo.
Raz w lewo, raz w prawo,
Potem pokręć się żwawo

Kosejder był tańcem wykonywanym przede wszystkim na plon lub na len tarty, kiedy urządzano zabawę z poczęstunkiem. Tańczono go do melodii ze słowami:

Jodbym kluski,
Ni mom mąki,
Obłapsiałbym,
Ni mom żonki.
Póda grabić,
Ni mom snopka,
Póda na wiś,
Znajda chłopka.

(źródło: http://www.dialektologia.uw.edu.pl/index.php?l1=mapa-serwisu&l2=&l3=&l4=&l5=warmia-kultura-folklor)


W Olsztynie istnieje Dziecięcy Zespół Ludowy „Kłobuczki” Dzieci podczas prób

uczą się sztuki śpiewu oraz tańca ludowego.

Popatrzcie na nagranie Warmińskiego Przeglądu Dziecięcych Dokonań Artystycznych "Kłobuczek 2016" https://youtu.be/zJ7v4zZ6CQA

Jeśli nie chcecie oglądać całości, zapraszam do obejrzenia fragmentu:

pofajdok - https://youtu.be/zJ7v4zZ6CQA?t=725

75-lecie Szkoły Podstawowej nr 2 im. Jarosława Dąbrowskiego w Olsztynie

Kochani czy wiecie, że w tym roku obchodzimy:

75 -lecie Szkoły Podstawowej nr 2  im. Jarosława Dąbrowskiego 

w Olsztynie 

Z kronik szkolnych.


Rok pierwszy-1945

W pierwszych dniach czerwca 1945 roku nastąpiło uroczyste otwarcie szkoły Podstawowej nr 2      

w Olsztynie przy ulicy Wyzwolenia. Była to pierwsza szkoła podstawowa . Otwarto ją dzięki pani Zofii Lady. Na otwarciu była obecna i przemawiała wizytatorka kuratorium pani Maria Zientara-Malewska. Naukę rozpoczęło wówczas około 40 dzieci, były to głównie sieroty wojenne. Dzieci rozpoczęły naukę w dwóch klasach- do pierwszej chodziły dzieci mówiące po niemiecku, a do drugiej znające język polski. 

Kierownikiem szkoły został pan Franciszek Kręcicki.


Grono pedagogiczne :

Zofia Laddy

Zofia Fuks

Alfreda Golakiewicz

Michał Szeremida

Edward Zachariasz


Konkurs:


1. Ilu uczniów uczy się obecnie w Szkole Podstawowej nr 2 w Olsztynie. Napisz ilu uczniów uczęszcza do obiektu nr 1 przy ul. Kościuszki 70 , a ilu do obiektu nr 2 przy ul. Żołnierskiej. Osoba która najdokładniej odpowie zdobędzie I miejsce.

2. Napisz, imię i nazwisko Dyrektora Szkoły oraz wicedyrektorów.

Odpowiedzi proszę przysyłajcie na Librusie- wiadomość do Pani Ani Matraś.

Zakładka do książki :)

Kochani  proponujemy Wam wykonanie ślicznej zakładki do książki.

Regionalny piątek w SP 2

Gwara warmińska (warnijsko godka)

Gwara jest to słowo określające odmianę języka, charakterystyczną dla pewnego obszaru, terytorium, np. gwara warmińska to język porozumiewania się charakterystyczny dla ludzi zamieszkujących teren Warmii. Gwara warmińska powstała w wyniku wymieszania się różnych gwar polskich w XIV wieku, do końca XVIII wieku rozwijała się pod wpływem literackiego języka polskiego, potem Warmia znalazła się pod panowaniem Prus i od tego czasu powoli zaczęły przenikać do gwary warmińskiej germanizmy, czyli wyrazy zapożyczone z języka niemieckiego. Według niektórych danych juz na początku XX wieku gwara warmińska była w zaniku, wypierana przez język niemiecki (pamiętamy że od czasów zaborów aż do 1945 roku Warmia należała do Niemiec). Według informacji z Wikipedii ostateczny zanik gwary warmińskiej nastąpił około 40-50 lat temu. Obecnie gwarą mówi nie więcej niż 4 000 rdzennych Warmiaków mieszkających w Polsce i kilkaset osób, które wyjechały za granicę, głównie do Niemiec.

(https://pl.wikipedia.org/wiki/Gwara_warmi%C5%84ska).

Tak właśnie w dużym uproszczeniu można powiedzieć na ten temat. Najbardziej znane osoby, która propagują gwarę warmińską, to Edward Cyfus, Izabela Lewandowska, Łukasz Ruch. W roku 2016 gwara warmińska została wpisana na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa narodowego. Co to znaczy? Niematerialne dziedzictwo kulturowe to są np. wyobrażenia, przekazy, wiedza albo umiejętności – jak również związane z nimi np. przedmioty, instrumenty– które można uznać za część własnego spadku kulturowego.

Uczestnicy zajęć pt. "Regionalny piątek w SP2" już wcześniej mieli okazję posłuchać legendy o "Diabelskim kamieniu", najpierw po polsku, a potem po warmińsku. Pamiętacie jeszcze?

Poniżej link do zabawy w odgadywanie słów w gwarze warmińskiej. Każdy, kto zostanie "milionerem" (w grze oczywiście), koniecznie musi się pochwalić. Proszę o wiadomość na adres: katarzynabudek@sp2olsztyn.pl

https://learningapps.org/8883143

Dla chętnych polecam (do pogłębienia wiedzy):

https://www.facebook.com/GwaraWarminska/

http://niematerialne.nid.pl/Dziedzictwo_niematerialne/Krajowa_inwentaryzacja/Krajowa_lista_NDK/



https://www.facebook.com/TVP3Olsztyn/videos/2457278674484410/

Kapsuła czasu- ciekawostki

Samolot na pustyni
Najciekawsze kapsuły czasu powstają przez przypadek i choć nie zawsze mają formę
pojemnika wypełnionego przedmiotami, to w praktyce pełnią jego rolę. Przykładem może być
choćby odnaleziony kilka lat temu na afrykańskiej pustyni samolot Curtiss P-40 z czasów
drugiej wojny światowej.

Po awaryjnym lądowaniu kilkaset kilometrów od najbliższej osady wrak przeleżał w suchym,
sprzyjającym konserwacji otoczeniu, kilkadziesiąt lat, a gdy już – przez przypadek – go
odnaleziono, dostarczył więcej informacji, niż niejedna, przygotowana specjalnie kapsuła
czasu.
Sądzicie, że w czasach, gdy usługi Google’a są w stanie pokazać szczegółowo niemal każdy
zakątek naszej planety coś jeszcze może się na niej ukryć? Okazuje się, że tak – nawet gdy
leży na płaskim, jednorodnym terenie. Polska ekspedycja, poszukująca na Saharze ropy,
odkryła niedawno niezwykłą kapsułę czasu – samolot RAF-u, który po upadku przeleżał
nienaruszony od drugiej wojny światowej. Co w nim znaleziono?

W czerwcu 1942 roku sierżant Dennis Copping wystartował lekko uszkodzonym
samolotem. Jego celem było inne lotnisko, na którym samolot miał zostać naprawiony –
Prawdopodobnie podczas lotu nad pustynią sierżant Copping stracił orientację, co po
wyczerpaniu paliwa zmusiło go do lądowania w przygodnym terenie na egipskiej pustyni,
kilkaset kilometrów od najbliższej osady.
Pilot przeżył awaryjne lądowanie. Znalezione ślady wskazują, że próbował zrobić sobie ze
spadochronu jakieś schronienie, wymontował również z samolotu radio i baterie.
Najprawdopodobniej próby nawiązania łączności spełzły na niczym i pilot próbował ratować

się, wyruszając w nieznanym kierunku. W pobliżu samolotu nie ma jego szczątków ani
jakichkolwiek śladów wskazujących, że zmarł w tym miejscu.
Jak stwierdził jeden z historyków wojskowości, samolot jest odpowiednikiem odnalezienia
grobowca Tutanchamona. Jest w nim komplet dokumentów serwisowych i narzędzi, całość
wyposażenia jest oryginalna i w chwili znalezienia była nierozgrabiona. Do naszych czasów
w niezłym stanie zachował się po prostu taki samolot, jaki wystartował do lotu w 1942
roku – to unikat na światową skalę.

zwycięzcy mini konkursiku UKRYTE TYTUŁY KSIĄŻEK

Kochani nadszedł czas rozstrzygnięcia mini konkursiku
UKRYTE TYTUŁY KSIĄŻEK.
 W tekście były ukryte następujące tytuły książek:

1. Anielka (Bolesław Prus)
2. Kapelusz za 100 tysięcy (Adam Bahdaj)
3. Wakacje z duchami (Adam Bahdaj)
4. W 80 dni dookoła świata (Jules Verne)
5. 20 tysięcy mil podmorskiej żeglugi (Jules Verne)
6. Wyspa Skarbów (Robert Louis Stevenson)
7. Pan Tadeusz (Adam Mickiewicz)
8. Biały Kieł (Jack London)
9. Odyseja (Homer)
10. O psie, który jeździł koleją (Roman Pisarski)
11. Ania z Zielonego Wzgórza (Lucy Maud Montgomery)
12. Kłamczucha (Małgorzata Musierowicz)
13. Panna z mokrą głową (Kornel Makuszyński)
14. Doktor Dolittle (Hugh Lofting)
15. Mikołajek i inne chłopaki (Rene Goscinny)
16. Zemsta (Aleksander Fredro)
17. Pan Wołodyjowski (Henryk Sienkiewicz)

Oto zwycięzcy:
 Gładkowska L., Szulc Z., Bednarski O.

Po nagrody zapraszamy do biblioteki szkolnej (oczywiście jak już wrócimy do szkoły).

Wyniki konkursu ROZSZYFRUJ TYTUŁ

Serdecznie gratulujemy wszystkim uczniom, którzy zmierzyli się z zaszyfrowanymi tytułami książek. Oto kochani poprawne odpowiedzi konkursu "Rozszyfruj tytuł":

1. Oskar i Pani Róża
2. Zemsta
3. Opowieść wigilijna
4. Ten obcy
5. Quo Vadis
6. Bajki robotów
7. Brzydkie kaczątko
8. Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa
9. Alladyn
10. Hobbit czyli tam i z powrotem
11. I nie było już nikogo
12. Mała syrenka
13. Syrenia siostra
14. Kocia mama
15. Roszpunka
16. Kubuś Puchatek
17. Księżniczka na ziarnku grochu
18. Ania z Zielonego Wzgórza
19. Władca pierścieni. Drużyna pierścienia
20.Stary człowiek i morze
21. W pustyni i w puszczy
22. Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa
23. Harry Potter i Czara ognia
24. Kopciuszek
25. Alicja w krainie czarów
26. Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek (czterech prawych i sześciu lewych)
27. Doktor Dolittle i jego zwierzęta
28. O psie, który jeździł koleją
29. Kot w butach
30. Kapelusz za 100 tysięcy
31. Pajączek na rowerze
32. Król lew
33. Sto jeden dalmatyńczyków
34. Noce i dnie
35. Księżniczka na ziarnku grochu
36. Kot w butach
37. Mała syrenka
38. O psie, który jeździł koleją
39. W pustyni i w puszczy
40. Królowa śniegu
41. Kubuś Puchatek
42. Alicja w krainie czarów
43. Księga dżungli
44. Kopciuszek
45. Dziady
46. Pinokio
47.Robinson Crusoe
48. Piękna i Bestia
49. Trzy świnki lub Trzy małe świnki - obydwie odpowiedzi są poprawne.
50. Brzydkie kaczątko
51. Gdzie jest Nemo?
52. Ogniem i mieczem

Nasi zwycięzcy:

I miejsce  Gładkowska L.- 33 tytuły prawidłowe
II miejsce Guła N. - 32 tytuły prawidłowe
III miejsce Podlewska M. - 28 tytułów prawidłowych
                        Jarka M. - 28 tytułów prawidłowych

Po powrocie do szkoły koniecznie zajrzyjcie do biblioteki. Będą na was czekały niespodzianki.

Regionalny piątek w SP 2.

W popołudniowe piątki, w bibliotece szkolnej, w obiekcie 1. odbywały się zajęcia dla chętnych uczniów z klas I-III. Czasami  w zajęciach brały też udział  uczennice z klas IV, V i VI. Realizowany, przez panią Katarzynę Budek, program Regionalny Piątek w SP 2 cieszył się dużym zainteresowaniem.   Ponieważ czas izolacji mocno się wydłużył, postanowiliśmy edukować uczniów poprzez bloga. Poniżej prezentujemy Wam kolejne zagadnienie z programu regionalnego.

Obrońcy polskości na Warmii podczas panowania pruskiego (okres zaborów).

Warmia 13 września 1772 roku oficjalnie przeszła pod panowanie pruskie. Stało się to na mocy porozumienia po pierwszym rozbiorze Polski. Dwadzieścia lat później co trzeci mieszkaniec Prus był Polakiem, a ziemie polskie stanowiły 70% terytorium państwa pruskiego. Polacy nigdy nie pogodzili się z utrata niepodległości. Warmia przez długi czas zachowała odrębność administracyjną, a ludność manifestowała przywiązanie do swej małej ojczyzny. Warmiacy zachowali polską mowę i tradycje, modlili się po polsku i w domu używali tylko języka polskiego. 

Objawienia gietrzwałdzkie

Wieś Gietrzwałd dzięki objawieniom Maryjnym stała się znana w całej Europie. Trwały od 27 czerwca do 16 września 1877 roku. Głównymi wizjonerkami były: trzynastoletnia Justyna Szafryńska i dwunastoletnia Barbara Samulowska. Obie pochodziły z niezamożnych polskich rodzin. Matka Boża przemówiła do nich po polsku, co miało szczególne znaczenie na terenach zaboru pruskiego, które były poddawane w tamtym czasie intensywnej germanizacji czyli narzucania kultury i języka niemieckiego Polakom.

W wielkim skrócie przebieg objawień był następujący: Matka Boża objawiła się pierwszy raz Justynie, kiedy powracała z matką z egzaminu przed przystąpieniem do Pierwszej Komunii świętej. Następnego dnia „Jasną Panią” w postaci siedzącej na tronie z Dzieciątkiem Jezus pośród Aniołów nad klonem przed kościołem w czasie odmawiania różańca zobaczyła też Barbara Samulowska. Na zapytanie dziewczynek: Kto Ty Jesteś? Odpowiedziała: „Jestem Najświętsza Panna Maryja Niepokalanie Poczęta!” Na pytanie: Czego żądasz Matko Boża? Padła odpowiedź: „Życzę sobie, abyście codziennie odmawiali różaniec!”. Dalej między wieloma pytaniami o zdrowie i zbawienie różnych osób, dzieci przedłożyły i takie: „Czy Kościół w Królestwie Polskim będzie oswobodzony?” „Czy osierocone parafie na południowej Warmii wkrótce otrzymają kapłanów?” – W odpowiedzi usłyszały: „Tak, jeśli ludzie gorliwie będą się modlić, wówczas Kościół nie będzie prześladowany, a osierocone parafie otrzymają kapłanów !” Odpowiedzi Matki Bożej przyniosły wtedy pocieszenie Polakom. Faktycznie one się wypełniły. Dlatego Polacy z każdego zaboru bardzo licznie nawiedzali Gietrzwałd.

A teraz kilka słów o osobach, które podczas gdy Polska nie istniała na mapie świata, robili dużo po to, by obronić polskość.

Walenty Barczewski

Ksiądz katolicki, pisarz, historyk, redaktor, publicysta. Był proboszczem w Brąswałdzie, gdzie prowadził ożywioną działalność duszpasterską. Wielokrotnie kandydował na posła do sejmu pruskiego. Współpracował z Gazeta Olsztyńską. Pisał artykuły o kulturze ludowej, obyczajach, historii polskiej Warmii. Cieszył się ogromnym szacunkiem wśród Warmiaków. 

Jan Liszewski

W 1886 r. rozpoczął wydawanie Gazety Olsztyńskiej. "Początkowo ukazywała się jako tygodnik, a od 1921r. jako gazeta codzienna. Gazeta odegrała ważna rolę w rozwoju ruchu polskiego na Warmii. Broniła języka polskiego, popularyzowała literaturę polską, zwalczała politykę germanizacji. Miała charakter patriotyczny i katolicki". Liszewski stworzył pismo ludowe, proste i łatwe w odbiorze. Głównym celem była obrona wiary i mowy ojców a także polskich obyczajów. Jednocześnie było pomostem działań kulturalnych i oświatowych między Wielkopolską a Warmią. W Gazecie Olsztyńskiej Liszewski drukował także własne utwory. 

Seweryn Pieniężny

Był synem Seweryna Pieniężnego (współwydawcy "Gazety Olsztyńskiej") i Joanny z Liszewskich, pracującej w redakcji "Gazety". Na zawsze w jego pamięci pozostały wydarzenia z 1901, kiedy to niemiecki nauczyciel zaskarżył ojca Seweryna w olsztyńskim sądzie. Chodziło o artykuł, w którym Pieniężny starszy potępił zachowanie nauczyciela drwiącego z polskich uczniów i ich rodzin. Na rozprawie w roli świadków występował Seweryn młodszy i jego brat Władysław. Sąd zasądził grzywnę z zamianą na areszt.

W 1918 przejął obowiązki kierownika redakcji "Gazety Olsztyńskiej". Gazeta stała się głównym organem propagandowym strony polskiej. Był członkiem wielu polskich organizacji i instytucji na Warmii. W Olsztynie założył związaną z gazetą księgarnię, do której sprowadzał wydawnictwa z Polski. Był kilkakrotnie skazywany w procesach prasowych. Oprócz druku gazet Pieniężny wydawał również polskie podręczniki szkolne, ulotki i odezwy oraz książki o tematyce religijnej i świeckiej. Wydał m.in. "Pieśni mazurskie" Michała Kajki.

Dnia 7 września 1939 do redakcji "Gazety" wkroczyło gestapo. Seweryn Pieniężny został aresztowany. Wydawnictwo "Gazety Olsztyńskiej" został zlikwidowane, a urządzenia drukarskie przejęła redakcja niemieckiej gazety "Allensteiner Zeitung". Wszystkie książki z archiwum Pieniężnego zostały wysłane na przemiał, a jego dom zburzono stawiając w jego miejscu szalet publiczny umieszczając na nim niemiecki napis "Schandfleck" (pol. miejsce hańby). Dnia 24 lutego 1940r. Seweryn Pieniężny został rozstrzelany w obozie koncentracyjnym.

Krzysztof Celestyn Mrongowiusz

Przez wiele lat pracował jako pastor w Gdańsku. Zapisał się w historii dzięki działalności naukowej oraz walce o utrzymanie języka polskiego w zaborze pruskim. Pozostawił po sobie znaczny dorobek naukowy- 64 prace z czego większość dotyczyła języka polskiego. W 1842r. napisał memoriał do króla pruskiego w obronie tego języka w mazurskich szkołach. Pisał „ Mowa polska jest piękniejsza i cudowniejsza niż język francuski i niemiecki, więc się jej poczciwy człowiek nie powinien wstydzić i owszem polnie uczyć o nią dbać i o utrzymanie się jej jako wielki skarb starać powinien”. Jego pamięć uczczono nadając miastu nazwę Mrągowa. 

Gustaw Gizewiusz

W 1835 r. został polsko-ewangelickim kaznodzieją w Ostródzie, gdzie rozwinął wszechstronną działalność w obronie Mazurów, występując przeciwko germanizacji. Przede wszystkim domagał się utrzymania języka polskiego w szkołach, a w celu powstrzymania germanizacji wydawał polskie książki dla Mazurów. Wspólnie z ks. K. C. Mrongowiuszem opracował (1842) memoriał domagający się prawnego uznania języka polskiego na Mazurach i osobiście przedłożył go królowi pruskiemu. Działalność ta wywołała ostre napaści zwolenników germanizacji, a władze kościelne dwukrotnie (1843, 1847) wytoczyły mu procesy dyscyplinarne. W 1842 został współredaktorem pierwszego polskiego pisma świeckiego dla Mazurów „Przyjaciel Ludu Łecki”. Zbierał zabytki archeologiczne na Mazurach, a przede wszystkim mazurskie pieśni ludowe (około 500) z okolic Ostródy. Zebrał przy pomocy ks. ewangelickich i nauczycieli mazurskich materiały dotyczące stanu języka polskiego na Mazurach i wydał je anonimowo z własnym opracowaniem i komentarzem w formie książki. Ten cenny dokument polskości Mazurów spowodował nawet częściowe osłabienie polityki germanizacyjnej władz pruskich. Gizewiusz był ofiarnym działaczem społecznym wśród Mazurów, którym rozdawał wydane często własnym kosztem książki polskie, troszczył się o szkolnictwo ludowe, dokumentował polskość ludowej kultury tego regionu, a podczas klęski głodu (1844 – 1845) rozdzielał ubogim zboże zakupione za własne pieniądze. Gizewiusz wyprzedzał współczesnych sobie, a także późniejszych działaczy mazurskich programem politycznym, który polegał na łączeniu sprawy mazurskiej ze sprawą Polaków w całym zaborze pruskim, a także z losami całej Słowiańszczyzny.

Wojciech Kętrzyński

Kętrzyński brał udział w powstaniu styczniowym, przewożąc tajne dokumenty i broń. Został aresztowany 11 września 1863 r. za przewóz broni dla ks. Mariana Kwiatkowskiego, komendanta wojennego w Janowie pod Orzycem i osadzony w więzieniu, w Górnej Bramie w Olsztynie. Olsztyński sąd uwolnił Kętrzyńskiego, ale został on ponownie aresztowany w październiku tegoż roku i osadzony w więzieniu Moabit w Berlinie. Tam usłyszał początkowo zarzut zdrady stanu, potem został od tego zarzutu uniewinniony i w końcu w grudniu 1864 r. skazany na rok twierdzy kłodzkiej. Podczas mowy obrończej w czasie procesu berlińskiego powiedział: „Mój ojciec był Polakiem, moja matka jest Niemką (...) mimo to zawsze czułem się Polakiem, nawet wtedy, kiedy nie rozumiałem żadnego słowa po polsku.”. Mówi się, że Kętrzyński "wrócił Mazury Polsce, a Polskę Mazurom". Najbardziej głośne stały się jego "Szkice Prus Wschodnich", będące jakby kontynuacją wydrukowanej w 1872 r. broszury "O Mazurach", w której zwracał się o pomoc dla wynaradawianych Mazurów. Jego rozprawy naukowe dały nieomylne świadectwo naszych praw do Pomorza, Prus Zachodnich i Wschodnich, do Królewca. Wprowadził do nauk polskich problematykę prusko – mazurską. Jego prace poświęcone były bowiem zagadnieniom narodowości polskiej i polskim nazwom miejscowości Prus Zachodnich i Wschodnich oraz Pomorza. Poprzez poszukiwania w dokumentach ustalał on rodowody zgermanizowanych Mazurów i Kaszubów. 

Michał Kajka

Najwybitniejszy mazurski poeta ludowy. Pochodził z chłopskiej, ubogiej rodziny. Wyuczył się ciesielstwa i murarstwa i oba te zawody wykonywał do końca życia. Mając 17 lat zaczął tworzyć wiersze w języku polskim. Często pisał ołówkiem stolarskim na deskach lub na skrawkach gazet. Debiutował na łamach „Mazura”. Za życia doczekał się wydania tomiku w 1927r. Zakładał biblioteczki ludowe. Jego wiersze przepełnione są patriotyzmem i miłością do rodzinnych stron.

NASZA KAPSUŁA CZASU- DO DZIEŁA...

Jest rok 2045. Szkoła Podstawowa nr 2 w Olsztynie obchodzi jubileusz 100-lecia istnienia. Podczas głównych uroczystości zostaje wykopana kapsuła czasu. Wszyscy z niecierpliwością oczekują informacji co jest w środku? Dyrektor szkoły powolutku otwiera dobrze zabezpieczony pojemnik. Nie jest to łatwe, ponieważ kapsuła przeleżała w ziemi 25 lat! Wśród wielu dokumentów jest gruba koperta z napisem: LISTY Z PRZESZŁOŚCI. Zawiera odręcznie zapisane kartki od uczniów z roku 2020! Piszą o wyjątkowym czasie, jaki wydarzył się wiosną tego roku – w czasie, który przekonał ich, że za szkołą można tęsknić, że lekcje, klasa, zajęcia i nauczyciele nie zawsze są takie oczywiste. Często powtarzają się słowa: Coronavirus, pandemia, izolacja, zdalne nauczanie. Dla dzieci z 2045 roku jest to coś niezwykłego więc listy zostają zabezpieczone, powielone i udostępnione. Każdy jest podpisany, za każdym stoi żywy, prawdziwy człowiek – uczeń SP-2 z 2020 roku.

TO MOŻESZ BYĆ TY!

Napisz list do kolegi z roku 2045. W kilku, kilkunastu zdaniach możesz utrwalić swoje przemyślenia, radości i niepokoje.

Może ty też będziesz na tej uroczystości? Starszy o 25 lat chętnie zerkniesz na swój list z przeszłości. Napisz go dzisiaj!

Listy (staranne, żeby nie było wstydu za 25 lat!) należy dostarczyć do portierni obiektu 1. przy ul. Kościuszki. Nie zapomnij się podpisać (imię, nazwisko, klasa i koniecznie data). Może być dodatek w postaci rysunku, serduszka, wklejki. Najlepsze listy trafią na lata do KAPSUŁY CZASU, a zostaną odkopane podczas wielkiego jubileuszu 100-lecia Szkoły Podstawowej nr 2!

NA LISTY CZEKAMY DO 15 maja

Jeszcze kilka słów o kapsule czasu

KAPSUŁA CZASU CZ. 2

Nie wiadomo dokładnie, kto i kiedy wpadł na pomysł, by przygotować
specjalne pojemniki, wypełnione przedmiotami i wiadomościami dla
przyszłych pokoleń. Wiadomo, że takie kapsuły tworzono już w XIX wieku,
ale początkiem globalnej mody na przygotowywanie przesyłek dla
przyszłych pokoleń nadszedł wraz z Wystawą Światową w Nowym Jorku w 1939 roku, gdy zaprezentowano specjalny pojemnik,
którego przeznaczeniem było przechować nienaruszoną zawartość
dla kolejnych pokoleń.
Nieco wcześniej, bo w 1936 roku, na uniwersytecie Oglethorpe w stanie
Georgia stworzono Kryptę Cywilizacji – pomieszczenie, w którym złożono
m.in. próbki głosu Hitlera i Stalina, figurki postaci z kreskówek i sprzęty
AGD, wśród których znalazł się toster. Twórcy Krypty założyli, że zostanie
ona otwarta dopiero w 8113 roku.

Od tamtego czasu kapsuły czasu są zakopywane na całej ziemi. Niektóre – jak ta, zakopana w 1979 roku pod pomnikiem Lenina na Kamczatce – mają być otwarte po krótkim czasie, w tym przypadku w 2024 roku. Inne mają trwać w zamknięciu przez tysiąclecia, a nad wszystkimi, zgłaszanymi oficjalnie kapsułami czasu sprawuje pieczę stowarzyszenie Time Capsule Society, prowadzące globalną bazę tego typu obiektów.

Czy wiecie co to KAPSUŁA CZASU?

Chcielibyście otrzymać przesyłkę od swoich przodków? Odpowiednikiem paczki z przeszłości są kapsuły czasu – pojemniki, przygotowane z myślą o tym, by w przyszłości dały świadectwo o epoce, w której je tworzono i ludziach, którzy wypełnili je zawartością. 

Jak myślicie, co ciekawego możemy znaleźć                      w kapsułach czasu?

cdn

Ruszyło wypożyczanie książek :)

Drodzy Uczniowie, szanowni Rodzice,
do czasu znaczącego zmniejszenia liczby zakażeń lub odwołania stanu epidemii biblioteka Szkoły Podstawowej nr 2 w Olsztynie uruchamia jedynie wypożyczalnię dla użytkowników. Poniżej przedstawiamy zasady bezpiecznego i odpowiedzialnego korzystania z zasobów biblioteki:

Obiekt 1.
Zamawianie książek online poprzez system Librus wiadomość do p. Anny Matraś lub p. Beaty Sikory – termin zwrotu wyznaczany jest zgodnie z Regulaminem korzystania ze zbiorów, w zależności od statusu egzemplarza i statusu użytkownika,

Obiekt 2.
Zamawianie książek online poprzez system Librus wiadomość do p. Anny Kuskowskiej-Smułki – termin zwrotu wyznaczany jest zgodnie z Regulaminem korzystania ze zbiorów, w zależności od statusu egzemplarza i statusu użytkownika,

Odbiór książek jest możliwy wyłącznie we wskazanym przez bibliotekarza terminie i godzinach. Książki, oznaczone nazwiskiem użytkownika, są przygotowane do samodzielnego odbioru:

Obiekt 1.
Odbiór zamówionych książek w przedsionku wejścia głównego do szkoły, przez cały tydzień w godzinach pracy szkoły od 7.00 do 13.00. Odbiór nadzorują pracownicy portierni.

Obiekt 2.
Odbiór zamówionych książek w przedsionku wejścia głównego do szkoły, przez cały tydzień w godzinach pracy szkoły od 7.00 do 12.00. Odbiór nadzoruje pracownicy portierni.

Przygotowane do odbioru książki są zarejestrowane na indywidualnym koncie użytkownika w systemie bibliotecznym. Termin zwrotu wyznaczany jest zgodnie z Regulaminem korzystania ze zbiorów.

Książki zamówione:
a) Obiekt 1.
- do godz. 12.00 w poniedziałek będą do odbioru od wtorku przez cały tydzień,
- do godziny 12.00 w środę będą do odbioru od czwartku przez cały tydzień.

b) Obiekt 2.
- do godziny 12.00 w środę będą do odbioru od czwartku przez cały tydzień .

W punkcie odbioru nie ma możliwości zwrotu poprzednio wypożyczonych książek.

W przedsionku szkoły zostanie wystawiony pojemnik, do którego będzie można zwrócić wypożyczoną wcześniej pozycję. Do zwracanych książek należy włożyć wypełnioną kartkę ( kartki przygotowane na stoliku przy wyjściu do szkoły). Zwrócone książki pozostaną na koncie użytkownika przez okres niezbędnej kwarantanny - do 14 dni.

Zachęcamy użytkowników do korzystania z dostępnych zasobów online.

Biblioteka szkolna nie planuje otwarcia czytelni, wolnego dostępu do katalogów kartkowych, księgozbioru i czasopism. Informacja dotycząca uruchomienia czytelni zostanie ogłoszona osobnym komunikatem po zmniejszeniu liczby zakażeń i konsultacji ze służbami sanitarnymi.

Użytkownicy biblioteki powinni bezwzględnie stosować się do zasad profilaktycznych przedstawionych i aktualizowanych przez Głównego Inspektora Sanitarnego i Ministerstwo Zdrowia.